Monument 16 april 1945

Op 16 april 1945 werd een vergissingsbombardement uitgevoerd op en rond de Duinwijckweg in Bloemendaal waarbij negen mensen omkwamen.

Ter nagedachtenis aan deze slachtoffers is precies 80 jaar later op 16 april 2025 een monument onthuld in het Simon de Heerplantsoen. Het monument bestaat uit een bronzen plastiek op een hardstenen sokkel bij een appelboom. Het is ontworpen door Liz van Baak.

Ik heb getracht om het ‘zware’ gegeven van oorlogsmonument te verlichten en het een breder spectrum mee te geven. Ik hoop intens dat vele mensen in het aanschouwen van dit bescheiden monumentje ook een beetje hoop en troost zullen vinden; immers ieder van ons heeft wel eens een groot verlies van een dierbare geleden en ik hoop  dat dit  vredige plantsoentje een plekje  voor reflectie en troost dan wel bezinning zal zijn.

We zien een figuurtje geplaatst in een vredige omgeving met wuivend gras waarin  omhoog-reikende bloemen maar ook naar haar reikende handjes waar zij zich naar wendt…De appelboom werd in vroeger dagen naast een huis geplant ter bescherming maar symboliseert ook  liefde, vertrouwen en dankbaarheid. De tekstregel luidt als volgt:

Degenen die wij los moesten laten, houden ons nog steeds vast’

Dit is te vertalen in: onze overleden dierbaren blijven nog steeds in ons gedachten en voor sommigen onder ons  leven zij nog voort in ons doen en denken  van nu…Maar het is ook een figuurtje in balans, in balans met  haar omgeving en in haar zijn. In de natuur kan men zijn balans  terugvinden. Dit  is een gegeven dat in deze roerige tijd voor velen helaas behoorlijk is zoekgeraakt.