Binnenweg 67
Binnenweg 67
Pieter Post
1679
Rijks monument, Gemeentelijk monument
De Nederlands Hervormde Kerk
met bijbehorende begraafplaats en hekwerk staat aan de westzijde van de Binnenweg op een enigszins verhoogd terrein. De bouw van het complex start in 1679. Vanaf 1653 hoort Bennebroek niet langer tot Heemstede maar wordt een zelfstandige ambachtsheerlijkheid. De stichting van Bennebroek is vanaf dit jaar een feit. In 1664 laat de ambachtsheer van Bennebroek Adriaen Pauw, woonachtig in het tegenover de kerk gelegen toenmalige Huis te Bennebroek, het terrein ophogen aan de overkant van zijn landgoed bestemd voor de bouw van een kerk, de aanleg van een kerkhof en een plein. De bouw van de kerk, naar een ontwerp van Pieter Post, en de aanleg van de begraafplaats start pas in 1679.
Grafmonument Dominee-staatsman
A. S. Talma
De begraafplaats is aanvankelijk gering van omvang. Pas met het verbod op het begraven in de kerk, aan het begin van de 19de eeuw, wordt het kerkhof in noord- en zuidwestelijke richting vergroot. De verschijningsvorm van het huidige hartvormige voorplein dateert waarschijnlijk ook uit deze vroeg 19de-eeuwse periode.
Op historische afbeeldingen is geen sprake van een plein maar van een recht toegangspad naar de kerk. De begraafplaats bezit enkele waardevolle graven waaronder de grafkelder en graven van de invloedrijke voormalige bewoners van het Huis te Bennebroek, de familie Willink, aan de
westzijde van de kerk. Het graf van het echtpaar en dochter Talma, gesitueerd aan de noordzijde van de kerk, behoort daar eveneens toe. Dominee-staatsman A. S. Talma overlijdt in 1916 als predikant van Bennebroek. Vanwege Talma’s inzet voor de arbeidersklasse bekostigt het Christelijk Nationaal Vakverbond het graf. Het ontwerp van de graftombe met de twee bronzen beelden is van de Heemsteedse kunstenaar Dirk Wolbers. De bronzen figuren symboliseren een jonge en een oude arbeider. Vanaf de beginperiode vormt een hekwerk de toegang tot het complex. Het huidige smeedijzeren sierhekwerk bij de entree tot het voorterrein dateert uit het einde van de 19de eeuw.