Zomerzorgerlaan 17
Zomerzorgerlaan 17
W. P. Nederkoorn
1901
Provinciaal monument
De voormalige stalhouderij voor de gebroeders Böttger werd in 1901 gebouwd door de bouwkundige W.P.Nederkoorn. De ondernemende familie Böttger zou generaties lang voor bedrijvigheid zorgen in het rustige dorp Bloemendaal. Het begon met Johannes Godfried Böttger die omstreeks 1817 vanuit Zierikzee naar Bloemendaal kwam om als koetsier in dienst te treden op de buitenplaats Hartenlust. Met zijn vrouw betrok hij de dienstwoning aan de Zomerzorgerlaan hoek Verlengde Koepellaan. Generatie na generatie zien we Godfrieds nakomelingen in Bloemendaal verschillende beroepen uitoefenen. Zo was er een Böttger als brievengaarder en stalhouder die vervoersdiensten verzorgden en hij organiseerde het befaamde ezeltje rijden. Zijn zoons Godfried en Christiaan zetten deze attractie voort en het ezeltje rijden kreeg grote bekendheid in het dorp en ver daarbuiten. Hun stalhouderij floreerde en paarden, ezels, karren en groot assortiment koetsen kwamen in hun leven centraal te staan. Ook in de verkoop van brandstoffen zouden zij zich specialiseren. Toen de twintigste eeuw aanbrak, werd er druk gewerkt aan de villaparken en de gebroeders Böttger voeren er wel bij. Voor het ezeltje rijden nam de belangstelling af maar de koetsiersdiensten vierde hoogtij. De oude stalhouderij werd te klein en men besloot een nieuwe te bouwen naar het ontwerp van architect W. P. Nederkoorn. Aannemer Rings uit Santpoort bouwde de nieuwe stalhouderij voor 6499 gulden. De nieuwe stalhouderij gaf onderdak aan tien paarden en een groot aantal rijtuigen: landauers, calèches, victoria’s en ook het koetsje van de bekende dokter Bakker. Met de komst van de grote concurrent ‘de automobiel’ kwam er een einde aan de stalhouderij en veranderde in 1926 tot garage voor snellere vervoersdiensten. In 1936 werd het pand naar achteren vergroot (Wim Post, Hartenlust, een historisch onderzoek naar de ontwikkeling van buitenplaats tot woon- en winkelcentrum in Bloemendaal, 1988, pag. 87-90).