Hoofdgebouw Het hoofdgebouw van de buitenplaats Vaart en Duin is in 1880 in eclectische trant gebouwd naar ontwerp van architect D. E. L. van den Arend. In 1903 werd het hoofdgebouw aan de achterzijde (W) uitgebreid met een aanbouw, vermoedelijk naar ontwerp van S. Roog. In 1905 werd er voor het hoofdgebouw een nieuw interieur ontworpen door de Amsterdamse architect Ed. Cuypers. In 1962 werd het gebouw inwendig verbouwd. Wat er van het door Cuypers ontworpen interieur nog resteert is niet bekend. De circa 9 hectare grote buitenplaats Vaart en Duin grenst ten noorden aan Belvédère en ten westen aan het Brouwerskolkpark. Vaart en Duin is thans nog een van de weinige buitenplaatsen die particulier bewoond wordt en is sinds 1998 rijksmonument. De afzonderlijke onderdelen, deels in een landschappelijke parkaanleg, bestaan uit het hoofdgebouw, tuinmanswoning, oranjerie, stalgebouw met koetsierswoning en heeft twee ingangen aan de Korte Zijlweg. De buitenplaats is ontstaan uit twee afzonderlijke buitens, namelijk Vaart en Duin en het naastgelegen Duinzicht. In 1838 kwamen beide buitens in bezit van Johanna Borski die het daarna tot een geheel samengevoegde tot Vaart en Duin.
